Photography is the art, application, and practice of creating durable images by recording light, either electronically by means of an image sensor, or chemically by means of a light-sensitive material such as photographic film. It is employed in many fields of science, manufacturing, and business, as well as its more direct uses for art, film and video production, recreational purposes, hobby, and mass communication.
Technical developments have created a new way of communication. Photographic storytelling has become a new form of art, in which stories, ideas, and viewpoints are conveyed through the medium of photography.
This new storytelling is a great example of how photography is not just the practice of creating visually interesting or stunning pictures, but has become an important way of telling stories, real or fantasized. A lot of photographic storytelling involves capturing shots of interesting scenes and phenomena that cannot easily be explained through words.
These photos either tell the story of an interesting person or persons in an overlooked environment, or occupy a human rights or awareness angle by depicting the plight of people in poverty-stricken or war-torn places.
Fotografie is de kunst, toepassing en praktijk van het creëren van duurzame beelden door het opnemen van licht, hetzij elektronisch door middel van een beeldsensor, hetzij chemisch door middel van een lichtgevoelig materiaal zoals fotografische film. Het wordt gebruikt in vele gebieden van wetenschap, productie, en zaken, evenals zijn directere gebruik voor kunst, film en videoproductie, recreatieve doeleinden, hobby, en massacommunicatie.
Technische ontwikkelingen hebben geleid tot een nieuwe manier van communiceren. Fotografische storytelling is een nieuwe vorm van kunst geworden, waarin verhalen, ideeën en gezichtspunten worden overgebracht via het medium fotografie.
Deze nieuwe storytelling is een goed voorbeeld van hoe fotografie niet alleen de praktijk is van het maken van visueel interessante of verbluffende foto's, maar een belangrijke manier is geworden om verhalen te vertellen, echt of gefantaseerd. Veel fotografische verhalen omvatten het vastleggen van foto's van interessante scènes en fenomenen die niet gemakkelijk door woorden kunnen worden verklaard.
Deze foto's vertellen het verhaal van een interessante persoon of personen in een over het hoofd geziene omgeving, of nemen een mensenrechten- of bewustzijnshoek in door de benarde situatie van mensen in door armoede getroffen of door oorlog verscheurde plaatsen weer te gevenThese photos either tell the story of an interesting person or persons in an overlooked environment, or occupy a human rights or awareness angle by depicting the plight of people in poverty-stricken or war-torn places.
摄影是一门通过影像传感器记录光线来创造持久影像的艺术、应用和实践,可以是通过电子手段通过图像传感器,也可以是通过化学手段通过感光材料如胶片来创造持久影像的艺术、应用和实践。它被应用于科学、制造和商业的许多领域,以及它在艺术、电影和视频制作、娱乐目的、业余爱好和大众传播等方面的更直接的用途
技术的发展创造了一种新的交流方式。摄影讲故事已经成为一种新的艺术形式,通过摄影媒介来传达故事、想法和观点。
这种新的叙事方式是一个很好的例子,说明摄影不仅仅是创造视觉上有趣或令人惊叹的图片的实践,而是已经成为讲述故事的重要方式,无论是真实的还是幻想的。很多摄影讲故事都涉及到捕捉那些难以用语言解释的有趣场景和现象。
这些照片要么讲述一个有趣的人的故事,要么讲述一个处于被忽视的环境中的人的故事;要么从人权或意识的角度,描绘贫困或战乱地区人们的困境。
Asian photographers
Aziatische fotografen
亚洲摄影师
Minhyun Woo
Minhyun Woo
Minhyun Woo
This South Korean photographer discovered photography in his late twenties, going on to shoot campaigns for Gucci and editorials for Vogue. Renowned for his distinct sensual style, Woo was tasked with photographing the historic cover for the September 2020 issue of the Korean edition of Vogue, which saw all 26 global versions of the magazine come together to celebrate “hope”. Woo’s take on the theme was a buoyant spectacle of love and joy, as he travelled to remote villages in the countryside capturing Korean grandmothers in the traditional hanbok.
Deze Zuid-Koreaanse fotograaf ontdekte fotografie toen hij eind twintig was en ging campagnes fotograferen voor Gucci en editorials voor Vogue. Woo staat bekend om zijn uitgesproken sensuele stijl en kreeg de taak om de historische cover te fotograferen voor het septembernummer van 2020 van de Koreaanse editie van Vogue, waarin alle 26 wereldwijde versies van het tijdschrift samenkwamen om "hoop" te vieren. Woo's kijk op het thema was een uitbundig spektakel van liefde en vreugde, terwijl hij naar afgelegen dorpen op het platteland reisde om Koreaanse grootmoeders in de traditionele hanbok vast te leggen.
这位韩国摄影师在 20 多岁时发现了摄影,后来为 Gucci 拍摄广告,为 Vogue 拍摄社论。Woo 以其独特的性感风格而闻名,他的任务是为韩国版《Vogue》2020 年 9 月刊拍摄历史封面,该杂志的所有 26 个全球版本齐聚一堂,庆祝“希望”。Woo 对这个主题的看法是一场充满爱与欢乐的活泼奇观,他前往乡村的偏远村庄,捕捉穿着传统韩服的韩国老奶奶。
Alex Leese
Alex Leese
Alex Leese
This photographer has always been fascinated by the human condition. Outside of her work in fashion, her images are compelling anthropological studies. Take her “Boys of Hong Kong” project, which addresses stereotypes of Asian masculinity, and was captured by the photographer shortly after returning home to Hong Kong from London.
Deze fotograaf is altijd gefascineerd geweest door de menselijke conditie. Buiten haar werk in de mode zijn haar beelden boeiende antropologische studies. Neem haar project 'Boys of Hong Kong', dat stereotypen van Aziatische mannelijkheid aanpakt, en werd vastgelegd door de fotograaf kort nadat ze vanuit Londen naar Hong Kong was teruggekeerd.
这位摄影师一直对人类的状况着迷。在她的时尚工作之外,她的照片是引人注目的人类学研究。以她的“Boys of Hong Kong”项目为例,该项目探讨了对亚洲男子气概的刻板印象,摄影师在从伦敦返回香港后不久就拍摄了该项目。
Hanna Moon
Hanna Moon
Hanna Moon
This South Korean photographer has become a household name in her own right, shooting for brands and magazines across the world and hosting an exhibition with fellow photographer Joyce Ng at Somerset House in 2019. Titled "English As a Second Language", it challenged ideas of beauty and style, exploring their respective cultures and otherness.
Deze Zuid-Koreaanse fotografe is een begrip op zich geworden. Ze fotografeerde voor merken en tijdschriften over de hele wereld en organiseerde in 2019 een tentoonstelling met collega-fotograaf Joyce Ng in Somerset House. Met de titel "Engels als tweede taal" daagde het ideeën over schoonheid en stijl uit en verkende het hun respectievelijke culturen en anders-zijn.
这位韩国摄影师已经成为家喻户晓的名字,为世界各地的品牌和杂志拍摄照片,并于 2019 年与摄影师同事 Joyce Ng 在萨默塞特宫举办了一场展览。它名为“英语作为第二语言”,挑战了美和风格的观念,探索了各自的文化和他者性。
Joyce Ng
Joyce Ng
Joyce Ng
As an only child, this photographer developed a knack for observing others that has influenced her approach to photography and storytelling. She likes to focus on other people's stories because she doesn't like to talk about herself. Inspired by her home city of Hong Kong, her work carries the raw edge and electrifying energy of the city.
Als enig kind ontwikkelde deze fotografe een talent voor het observeren van anderen dat haar benadering van fotografie en verhalen vertellen heeft beïnvloed. Ze concentreert zich graag op de verhalen van andere mensen omdat ze niet graag over zichzelf praat. Geïnspireerd door haar thuisstad Hong Kong, draagt haar werk het rauwe randje en de opwindende energie van de stad.
作为独生子,这位摄影师培养了观察他人的诀窍,这影响了她的摄影和讲故事的方法。她喜欢关注别人的故事,因为她不喜欢谈论自己。受家乡香港的启发,她的作品带有这座城市的原始边缘和令人振奋的能量。
Luo Yang
Luo Yang
Luo Yang
This Shanghai-based photographer discovered photography in college as a way to release her emotions. For her decade-long series “GIRLS”, she shot hundreds of Chinese women born in the '80s in their natural environment to show that “girls are badass, self-aware, with a supreme sense of cool, yet also insecure, vulnerable and torn”.
Deze fotografe uit Shanghai ontdekte fotografie op de universiteit als een manier om haar emoties los te laten. Voor haar tien jaar durende serie "GIRLS" fotografeerde ze honderden Chinese vrouwen geboren in de jaren '80 in hun natuurlijke omgeving om te laten zien dat "meisjes badass zijn, zelfbewust, met een opperste gevoel van cool, maar ook onzeker, kwetsbaar en verscheurd".
这位居住在上海的摄影师在大学里发现了摄影,作为释放她情感的一种方式。在长达十年的系列作品《女孩》(GIRLS)中,她拍摄了数百名80年代出生的中国女性在自然环境中的生活,以表明“女孩们是坏蛋,有自我意识,具有极度的酷感,但也有不安全感、脆弱和撕裂”。
Ji Yeo
Ji Yeo
Ji Yeo
In 2013, this New York-based artist used her lens to expose the brutal reality of South Korea's cosmetic surgery industry with her raw portraits of women following invasive procedures. Eight years later, “Beauty Recovery Room” remains groundbreaking, exposing the painful truths of South Korean women who fall victim to extreme beauty standards aggravated by the Western gaze.
In 2013 gebruikte de in New York gevestigde kunstenares hhaar lens om de wrede realiteit van de Zuid-Koreaanse cosmetische chirurgie-industrie bloot te leggen met haar rauwe portretten van vrouwen na invasieve ingrepen. Acht jaar later blijft "Beauty Recovery Room" baanbrekend en legt het de pijnlijke waarheden bloot van Zuid-Koreaanse vrouwen die het slachtoffer worden van extreme schoonheidsnormen die worden verergerd door de westerse blik.
2013 年,这位居住在纽约的艺术家用她的镜头揭露了韩国整容手术行业的残酷现实,她为接受侵入性手术的女性拍摄了原始肖像。八年后,《美丽恢复室》仍然具有开创性,揭露了韩国女性的痛苦真相,她们成为极端美丽标准的受害者,而西方的凝视加剧了这些标准。