Photography is the art, application, and practice of creating durable images by recording light, either electronically by means of an image sensor, or chemically by means of a light-sensitive material such as photographic film. It is employed in many fields of science, manufacturing, and business, as well as its more direct uses for art, film and video production, recreational purposes, hobby, and mass communication.
Technical developments have created a new way of communication. Photographic storytelling has become a new form of art, in which stories, ideas, and viewpoints are conveyed through the medium of photography.
This new storytelling is a great example of how photography is not just the practice of creating visually interesting or stunning pictures, but has become an important way of telling stories, real or fantasized. A lot of photographic storytelling involves capturing shots of interesting scenes and phenomena that cannot easily be explained through words.
These photos either tell the story of an interesting person or persons in an overlooked environment, or occupy a human rights or awareness angle by depicting the plight of people in poverty-stricken or war-torn places.
Fotografie is de kunst, toepassing en praktijk van het creëren van duurzame beelden door het opnemen van licht, hetzij elektronisch door middel van een beeldsensor, hetzij chemisch door middel van een lichtgevoelig materiaal zoals fotografische film. Het wordt gebruikt in vele gebieden van wetenschap, productie, en zaken, evenals zijn directere gebruik voor kunst, film en videoproductie, recreatieve doeleinden, hobby, en massacommunicatie.
Technische ontwikkelingen hebben geleid tot een nieuwe manier van communiceren. Fotografische storytelling is een nieuwe vorm van kunst geworden, waarin verhalen, ideeën en gezichtspunten worden overgebracht via het medium fotografie.
Deze nieuwe storytelling is een goed voorbeeld van hoe fotografie niet alleen de praktijk is van het maken van visueel interessante of verbluffende foto's, maar een belangrijke manier is geworden om verhalen te vertellen, echt of gefantaseerd. Veel fotografische verhalen omvatten het vastleggen van foto's van interessante scènes en fenomenen die niet gemakkelijk door woorden kunnen worden verklaard.
Deze foto's vertellen het verhaal van een interessante persoon of personen in een over het hoofd geziene omgeving, of nemen een mensenrechten- of bewustzijnshoek in door de benarde situatie van mensen in door armoede getroffen of door oorlog verscheurde plaatsen weer te gevenThese photos either tell the story of an interesting person or persons in an overlooked environment, or occupy a human rights or awareness angle by depicting the plight of people in poverty-stricken or war-torn places.
摄影是一门通过影像传感器记录光线来创造持久影像的艺术、应用和实践,可以是通过电子手段通过图像传感器,也可以是通过化学手段通过感光材料如胶片来创造持久影像的艺术、应用和实践。它被应用于科学、制造和商业的许多领域,以及它在艺术、电影和视频制作、娱乐目的、业余爱好和大众传播等方面的更直接的用途
技术的发展创造了一种新的交流方式。摄影讲故事已经成为一种新的艺术形式,通过摄影媒介来传达故事、想法和观点。
这种新的叙事方式是一个很好的例子,说明摄影不仅仅是创造视觉上有趣或令人惊叹的图片的实践,而是已经成为讲述故事的重要方式,无论是真实的还是幻想的。很多摄影讲故事都涉及到捕捉那些难以用语言解释的有趣场景和现象。
这些照片要么讲述一个有趣的人的故事,要么讲述一个处于被忽视的环境中的人的故事;要么从人权或意识的角度,描绘贫困或战乱地区人们的困境。
Famous Asian photographers
Bekende Aziatische fotografen
亚洲著名摄影师
Cai Dongdong
Cai Dongdong
蔡东东
Beijing-based artist Cai Dongdong was born in 1978 in Gansu province. At a young age he joined the People’s Liberation Army in China, taking up a role as a portrait photographer for enlisted soldiers. This job became his formal training and led to his career in photography altogether. Cai experimented with creating fragmented realities and formed what he calls ‘photo-sculptures’.
With a tendency of merging photographs from before he was born, he reconstructs the past with the present, creating a certain coexistence between the two. The production of his works falls in line with the idea of Chinese collectivism, a concept in Chinese communist ideology. With this, Cai opens up visual pathways to lost memories. Cai has exhibited internationally, at Staatliche Museen Zu Berlin, Berlin, Germany; Hillstrom Museum of Art, Saint Peter, and Klein Sun Gallery, New York, NY.
De in Beijing gevestigde kunstenaar Cai Dongdong werd in 1978 geboren in de provincie Gansu. Op jonge leeftijd sloot hij zich aan bij het Volksbevrijdingsleger in China en nam hij een rol op zich als portretfotograaf voor soldaten. Deze baan werd zijn formele opleiding en leidde tot zijn carrière in de fotografie. Cai experimenteerde met het creëren van gefragmenteerde werkelijkheden en vormde wat hij 'fotosculpturen' noemt.
Met de neiging om foto's van voor zijn geboorte samen te voegen, reconstrueert hij het verleden met het heden, waardoor een zekere coëxistentie tussen de twee ontstaat. De productie van zijn werken past in het idee van het Chinese collectivisme, een concept in de Chinese communistische ideologie. Hiermee opent Cai visuele paden naar verloren herinneringen. Cai heeft internationaal geëxposeerd, in Staatliche Museen Zu Berlin, Berlijn, Duitsland; Hillstrom Museum of Art, Saint Peter, and Klein Sun Gallery, New York, NY.
北京艺术家蔡东东,1978年出生于甘肃省。年轻的时候,他加入了中国人民解放军,担任了一名士兵肖像摄影师。这份工作成为他的正式训练,并使他的摄影生涯全面展开。蔡国强尝试创造碎片现实,形成了他所谓的“照片雕塑”。
他倾向于将他出生之前的照片融合在一起,用现在来重建过去,创造出一种一定的共存。他的作品符合中国共产主义意识形态中的集体主义理念。通过这种方式,蔡打开了丢失记忆的视觉通道。国际展览,柏林国家博物馆,柏林,德国;希尔斯特罗姆艺术博物馆,圣彼得,克莱因太阳画廊,纽约,纽约。
Dayanita Singh
Dayanita Singh
Dayanita Singh
Dayanita Singh has impressively published twelve books that use photographs as its primary medium. She has also been invited to the Venice Biennale twice. She decided to become a photographer at the age of 18 to escape the many social expectations that were assumed of her and has stated how becoming a photographer was her only was of gaining her freedom.
Singh has used her photography to track social issues in India, from child labor, sex workers, and poverty. The encounters from her photographs are compelling, allowing us a glimpse into a world of adversity many are not familiar with. She has photographed scenes from Old Delhi for The Times and continues to exhibit her works internationally.
Her show at the Hayward Gallery, London, is ‘Dayanita Singh: Go Away Closer’ featured her ‘museums’ - large wooden structures that hold 70 to 140 photographs in various configurations - allowing viewers to engage with her works as an interconnected entity instead of encountering single images at once. This exhibition was the first major UK retrospective of Singh’s work.
Dayanita Singh heeft op indrukwekkende wijze twaalf boeken gepubliceerd die foto's als primair medium gebruiken. Ze is ook twee keer uitgenodigd op de Biënnale van Venetië. Ze besloot op 18-jarige leeftijd fotograaf te worden om te ontsnappen aan de vele sociale verwachtingen die van haar werden aangenomen en heeft verklaard hoe het haar enige was om fotograaf te worden om haar vrijheid te krijgen.
Singh heeft haar fotografie gebruikt om sociale kwesties in India te volgen, van kinderarbeid, sekswerkers en armoede. De ontmoetingen van haar foto's zijn meeslepend, waardoor we een kijkje kunnen nemen in een wereld van tegenspoed die velen niet kennen. Ze fotografeerde scènes uit Old Delhi voor The Times en blijft haar werken internationaal tentoonstellen.
Haar show in de Hayward Gallery, Londen, is 'Dayanita Singh: Go Away Closer' met haar 'musea' - grote houten structuren met 70 tot 140 foto's in verschillende configuraties - waardoor kijkers zich met haar werken kunnen bezighouden als een onderling verbonden entiteit in plaats van afzonderlijke beelden tegelijk tegen te komen. Deze tentoonstelling was de eerste grote Britse retrospectieve van Singhs werk.
令人印象深刻的是,Dayanita Singh出版了12本以照片为主要媒介的书。她还两次受邀参加威尼斯双年展。18岁时,她决定成为一名摄影师,以逃避社会对她的诸多期望。她说,成为一名摄影师只是为了获得自由。
Singh用她的摄影追踪印度的社会问题,从童工、性工作者和贫困。她照片中的遭遇引人注目,让我们得以一瞥许多人并不熟悉的逆境世界。她为《泰晤士报》拍摄了旧德里的场景,并继续在国际上展出她的作品。
她在伦敦海沃德画廊的展览是“Dayanita Singh:走开,靠近点”,展出的是她的“博物馆”——巨大的木结构结构,以不同的配置容纳70到140张照片——让观众以一个相互连接的实体来接触她的作品,而不是一次看到单一的图像。这次展览是Singh在英国的第一次大型回顾展。
Hiroshi Sugimoto
Hiroshi Sugimoto
Hiroshi Sugimoto
This photographer has been cited over again as one of the most important active artists in the field of photography. A Japanese photographer and architect, he crafts elegant black-and-white images with a 19th Century large-format camera. Sugimoto uses this tool as he sees photography as a way of preserving time. Unlike his contemporaries who work with digital cameras, his patient mode of capturing images creates photographs with a different rhythm and understanding of the world.
This stands especially true in his ‘Theaters’ series. Using old, abandoned theatres as a backdrop, Sugimoto puts a reel of film on. He then opens the shutter of his camera at the start of the film and leaves it open until the end of its projection. What we see is an entire film in a single frame in all its gleaming, motionless beauty.
Sugimoto photographs of places, objects, and figures produce reality instead of captures it. Over the years, he has established himself at the absolute forefront of contemporary photography.
Deze fotograaf wordt opnieuw genoemd als een van de belangrijkste actieve kunstenaars op het gebied van fotografie. Als Japanse fotograaf en architect maakt hij elegante zwart-witbeelden met een 19e-eeuwse grootformaat camera. Sugimoto gebruikt deze tool omdat hij fotografie ziet als een manier om tijd te behouden. In tegenstelling tot zijn tijdgenoten die met digitale camera's werken, creëert zijn geduldige manier van beelden maken foto's met een ander ritme en begrip van de wereld.
Dit geldt vooral in zijn 'Theaters'-serie. Met oude, verlaten theaters als achtergrond zet Sugimoto een rol film op. Vervolgens opent hij de sluiter van zijn camera aan het begin van de film en laat deze open tot het einde van de projectie. Wat we zien is een hele film in één frame in al zijn glimmende, onbeweeglijke schoonheid.
Sugimoto-foto's van plaatsen, objecten en figuren produceren realiteit in plaats van deze vast te leggen. In de loop der jaren heeft hij zich gevestigd in de absolute voorhoede van de hedendaagse fotografie.
这位摄影师被再次引用为摄影领域最重要的活跃艺术家之一。他是一名日本摄影师和建筑师,用19世纪的大画幅相机拍摄优雅的黑白照片。Sugitomo使用这个工具,因为他认为摄影是一种保存时间的方式。不像他的同时代人使用数码相机,他耐心地捕捉图像,以不同的节奏和对世界的理解创造了照片。
在他的《剧院》系列中尤其如此。Sugitomo在废弃的老剧院里放了一卷胶卷,作为背景。然后,他在胶片开始时打开相机的快门,一直打开到放映结束。我们所看到的是整部电影在一个单一的框架内所有的闪光,静止的美。
Sugitomo摄影的地点、物体和人物产生现实,而不是捕捉它。多年来,他已经在当代摄影的绝对前沿确立了自己的地位。